Tien jaar stimulering van gedeeld autogebruik

Een volwassen beleid baseren op het leren in de eerste 10 jaar

In opdracht van de Adviesdienst Verkeer en Vervoer van Verkeer en Waterstaat hebben we een onderzoek uitgevoerd naar de hoofdlijnen van het stimuleringsbeleid van V&W op het thema gedeeld autogebruik: de ontwikkeling in doelen, maatregelen en resultaten in 10 jaar tijd (1993-2003). Het rapport geeft een overzicht van 10 jaar stimuleringsbeleid en markeert inhoudelijk de overgang naar een nieuwe fase waarin de betrokkenheid van V&W bij gedeeld autogebruik minder leidend zal zijn. Het stuk bundelt alle opgedane kennis – bruikbaar voor partijen die in de toekomst aan de slag gaan met gedeeld autogebruik.

Om drie redenen is het juist dat Verkeer & Waterstaat het stimuleringsbeleid beëindigt en is het tegelijk moeilijk om in algemene zin van decentrale overheden te verlangen dat zij dit stimuleringsbeleid voortzetten:
1. De beperkte omvang van gedeeld autogebruik, ook na 10 jaar stimuleringsbeleid, maakt het onmogelijk om een onderbouwing van het stimuleringsbeleid te ontlenen aan de effectiviteit voor het totale verkeersbeleid. Er is in Nederland geen enkele gemeente waar anno 2003 gedeeld autogebruik merkbare, zichtbare effecten heeft op het totaal van het verkeer.
2. Het sterk marktconforme functioneren van autodate. Als de vraag van burgers naar autodate in de toekomst zal groeien, zal zeker ook het aanbod groeien. Overheden zijn, zo is de afgelopen 10 jaar wel gebleken, niet of nauwelijk in staat om die vraag te stimuleren.
3. Als gedeeld autogebruik al enige maatschappelijke waarde heeft op dit moment, is dat in zeer specifieke situaties: oudere wijken met parkeerproblemen in grote steden. Dan past het sowieso al niet om in algemene zin een stimuleringsbeleid voort te zetten.